Die keer dat er een lokaal voertuig op Suus viel.

Op het moment van schrijven sjouwt er een plaatselijk dweilorkest langs het hostel. Ongetwijfeld iets te doen met Santa Semana, de heilige week. Het is vakantie in Granada, en dat mag iedereen weten!

Wij zullen dit prachtige stadje echter spoedig weer verlaten en wel met pijn in ons hart. Vandaag zijn we met onze Hometown Zwolle vriendin Marianne op pad geweest. Sinds eind januari bestudeert zij hier apen en een dag met ons op pad was dus geen uitzondering. We zijn naar Coyotepe geweest, een oud ford dat na de bezetting werd gebruikt om politiek gevangenen te martelen. Hele verhalen over bloed op de muren kregen helaas weinig bevestiging, graffiti was er echter in overvloed. Zo te merken had de gids schuine streep portier er in zijn heilige week niet zo veel zin in om een paar - voor de spaanse taal - doofstomme backpackers uitgebreid van informatie te voorzien, maar Marianne deed het aardig als vertaler. Het was hoe dan ook indrukwekkend, des te meer door de wandeltocht naar boven waar sprake was van een hellingspercentage van om en nabij de 100 procent.

Geen betere variatie op vooroorlogse martelmethoden dan een dag souvernirmarkt in Masaya. De weg er naar toe was een avontuur an sich, hetzelfde geldt voor de busrit in wat Marianne de 'kippenbus' noemt. Een oldschool american highschool bus volgeladen met eten, drinken honderd man en tonnen bagage, die ook gerust op het dak wordt geladen. Seriously easy going, zullen we het maar noemen.

We hebben ons ook eindelijk een beetje het ritme en de jetlag eigen kunnen maken waardoor we vanavond voor het eerst echt 'op' zijn. Kaartspellen, happy hours met barman Dave en een hilarische terugblik op het besturen van het lokale voertuig passeren de revue en Suus d'r hart mist nog een slag denkend aan hoe er vanmiddag bijna een tuktuk op haar viel. Klinkt gek? Echt niet. De tuktuk werd in de laadbak van een bakkie (pick up) geladen en waar wij Nederlanders daar misschien een gestructureerd plan voor zouden aanleggen, sjorren ze hier gewoon met zes man sterk net zolang tot het ding in beweging komt. Welke kant op maakt niet uit, en zo kwam het dat de tuktuk op de rand van de bakkie bijna kapseisde op het moment dat Suus langs liep. Ook dat is niet gek. Neem dan gelijk even de tijd om je voor te stellen hoe het eruit ziet als Emma een mountainbike probeert te besturen terwijl Suzanne op de stang zit. Alles te doen met de 6x6x6 opdracht, uiteraard!

We hebben net een testimonial opgenomen en omdat het eigenlijk te donker was en de geheugenkaart weigerde, doen we dat morgen nog dunnetjes over. In het Euro Cafe, waar we zullen ontbijten met toast en jam om ons vervolgens onder de locals te mengen in de kippenbus op weg naar Leon. Vulcanoboarden, hot springs en BigFoot adventures staan onder andere op het program. Vrijdag reizen we door naar San Juan del Sur waar we met de Nederlandse vrienden hier de Crazy Crab (vraag me niet waarom) onveilig zullen maken. Met veel plezier kijken we uit naar de volgende opdracht, al leert de ervaring ons dat het poetsen van de tanden van een kakkerlak geen eitje zal worden!

Zoals gemerkt hebben we tot op heden het geluk van snel wifi gehad, vandaar de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid waarbenjij.nu. Wellicht verandert dit sneller dan gedacht, maar dagelijke updates zijn te volgen via Facebook en Twitter op 6x6x6 en de Midden Amerika pagina.

Geniet van het zonnetje in Nederland, dan doen wij dat hier drie keer zo hard!

Liefs, Emma en Suzanne

Volg Emma en Suzanne en de sponsoren van 6x6x6 op Reis doneren namens jou 30 cent aan 6 goede doelen:

www.facebook.com/MiddenAmerikaNL
www.twitter.com/MiddenAmerikaNL
www.middenamerika.nl/6x6x6opreis/